चार ओळींचे जग २

अनेक जण येतील

जवळ सुखःत तु असताना

बघ शोधुन तरी एकदा

सापडेन मी दुःखातही तु असताना

आहे जिवनाच्या संगीतामद्ये

मैत्रीची साथ सांग

काय होईल माझे वाईट

जर हातात असेल तुझाच हात

प्रेम् बिम सारे झुट

असे अनेक लोक बोलतात

तेच लोक पुढे जाऊन
प्रेमावर कवीता करतात

जिवनाच्या वणव्यात जेंव्हा लागु लागते दुखाची झळ

जेंव्हा अश्रुंनी भरुन जाते ओंजळ

तेंव्हा एक हात असतो नेहमीच जवळ

आणी बोलतो फक्त एकदा मागे तर वळ

संकटे आली पर्वतांसारखी

तर आभाळासारखे होऊन

बघ स्वतःसाठी जगताजगता

दुसरयांसाठीही जगुन बघ

जेंव्हा जेंव्हा दरवळतो रातराणीचा सुवास

जेंव्हा जेंव्हा होऊ लागतात स्वप्नांचे भास

हास ना प्रिये एकदाच हास

नाही करवत एकट्याने हा प्रवास

नेहमीच तुमचाच

ओंकार(ओम)