तुझ्या आठवणींची मैफील

आभाळ दाटेल सारे
आणी पाऊस भरुन येईल
कुठुन तरी मनाच्या कोनाडयातील
तुझी आठवण मात्र जागी होईल

तु समोर नसशीलही कदाचीत
पण तो अजुनही तसाच असेल
तो रडत असेल वर
आणी मीही मनातून रडत आहे

थेंब थेंब पावसाचा जणु
माझ्या प्रेमाची साक्ष देईल

तोही कदाचीत वाट चुकवुन थोडीशी

माझ्याकडेच घेऊन येईल

वीज कडाडली कदाचीत कुठेतरी

तर तु नक्कीच घाबरशील

माझ्या आश्वासक मिठीची

तूलाही कदाचीत कमीच भासेल

आणी मग तो आला

तसाच दुर निघुन जाईल

अन मग माझ्या आठवणींचे मैफील

मात्र पुन्हा सुनी होईल

नेहमीच तुमचाच

ओंकार(ओम)