चार ओळींचे जग 3

खुपदा माझा एकटेपणा
कधीतरी माझ्याशी बोलका होतो
कुठेतरी कोणीही बोलले काहीही
तरीही मनात एक गलका होतो

तु सोबत असलीस की
मला कोणाचाही आधार नको
तु नेहमीच सोबत राहा माझ्या
बाकी मला काहीही नको

ज्या गोष्ठीची भिती होती
तेच होउन बसलंय
तुझ्याकडे पाठवत नाही म्हणुन
माझं मन माझ्यावर रुसलयं

खुपदा तुझ्या आठवणी
माझ्या मनात अनाहुतपणे येतात
पण त्या जाताना माझ्या मनाला
कल्पनांचे पंख लावुन जातात

मनातले गुपीत माझ्या
आज अचानक तुला कळले
ते गुपीत जेंव्हा डोळ्यांमधुन
अश्रु बनुन ओघळले

नेहमीच तुमचाच

ओंकार(ओम)