Tuesday, February 10, 2009

One Last DANCE..


हलकेसे भास जगण्याचे
मनास आणी उधाण
ह्या सुन्या माझ्या दिवसांच्या
रात्री मात्र विराण
त्या वाटेवरच्या वेलीतील
फुलात जिव माझा गुंतला
माझ्या आयुष्यातला हर एक
क्षणमला सालांप्रमाणे भासला
फार थोडेच दिवस उरलेत माझ्याकडे...
परवाच कळले मला
ह्या श्वासांची किंमत हल्लीच कळलीय मला
आजवर जे माझे सर्वस्व होते,
तेच मला आज नवी उमेद देतय....
पुन्हा एकदा जगण्याची .....
हसण्याची…..
मनाला उभारी अन.......
बरच काही “व्यक्त” काही “अव्यक्तच”
जगण्यासाठी नाचायचे की
नाचण्यासाठी जगायचे
माझेच मला कळत नाही
मी जाईन आता निघुन ह्या रंगमंचावरुन
माझा अखेरचा प्रयोग करुन

अगदी बिनधास्त….
ह्या जगातुन जाण्याआधी
एक दिवस मला अगदी पहील्यासारखंच जगायचयं
अन त्याच साठी मला
मनसोक्त नाचायचय….
बेधुंद होउन
त्या नंतर करायचीय तयारी
पुढल्या प्रवासाची
पुन्हा एक नवीन भुमीका...
अन अजुन एक नवे पात्र....

नवा प्रवास...
अनोळखी तरीही ओळखीचीच वाट...
शुन्यातुन अस्तित्वाकडे…….

नेहमीच तुमचाच

ओंकार

No comments:

Post a Comment