काल रात्री आभाळात चांदण्याला आला पुर
चंद्राचा कदाचीत भरुन आला ऊर
सहज वाकुन पाहीले खिडकीतुन त्या आभाळात
मग बसला तो तोंड लपवुन
मग काळयाभोर ढगांच्यापाठी
पण मग वाटलं मला कदाचीत तोही झुरत असावा
माझ्यासारखाचं कुणासाठी....
मग मीही झालो सुन्न काही क्षणांसाठी....
गेलो मग पकडुन वा-याचा हात त्या चंद्रापाठी
विचारलं सरळ त्याला
काय रे? मित्रा काय झाले रे तुला?
असा का खिन्न....
मग मला पाहुन तो काल चक्क रडला....
मग कळलं मला की
तो आभाळीचा चंद्रमा एका चांदणीच्या प्रेमात पडला
नेहमीच तुमचाच
ओंकार (ओम)
No comments:
Post a Comment