दान

नेहमीची मळलेली वाट ऒळखीचीच
अन मीही तोच ओळखीचाच बस…..
आज नवीन भासली ति तुझी अनामीक चाहुल
तो पायातील पैजणांचा नाद….
अन तुझ्या श्वासांचा गंध
तु जवळ नसतानाही जवळच असल्याचा भास
बाकी सारं कसं नेहमीचंच.....
पण तरीही काहीतरी वेगळंच भासत होतं
का ते देवास ठाऊक
का ते देवास ठाऊक तुही आलीस नेहमीसारखीच
श्रावणातल्या सरीसारखी "श्रावणी" बनुन
पण आज ओढ वेगळीच होती
अन मीही तिथे असुनही नसल्यासारखाच.....
माहीतीय तुला लोक बोलतात
की तुम्ही कवी तुमचे जिवन फार "रमणीय" आहे
पण कसं कायं सांगु त्यांना
की माझ्या दारात "दान" मागायला आलेलं
आज माझेच "मरण" आहे


नेहमीच तुमचाच

ओंकार (ओम)