चौकटराजा

नशिबात अंधार अन हाती फक्त अंगार
कण्हत कण्हत जगताना आला मनी विचार

मोहाच्या व्यासावरती भिंगरीला एकाच पायाचा आधार
काळ धावतोय घेऊन सुखः दुःखाची दुधारी तलवार
नाही चुकला कधी कुणा नशीबाचा फेरा
लाख रेघा ओढल्यातरी कागद कोरा तो कोरा

गर्दीत फिरतानाही मी नेहमीच एकटाच असतो
जसा पत्यांमध्ये असलेला चौकटचा राजा वेगळा असतो
जगतो शांतपणे निमुटपणे सहन करत
जातो स्वप्नांच्या गावात कल्पनांचा हात धरत

लावतो भावनांचे पंख आणी दुर आभाळी उडुन जातो
आसवे गिळुन टाकतो अन कवीता करुन दुनीयेला हसवतो

नेहमीच तुमचाच

ओंकार(ओम)