कटपुतली

कर्ता करविता तोच
मी निमीत्तमात्र
कटपुतलीच्या खेळातील
मी फक्त एक पात्र

खेळतो खेळ रोज निराळे
जिवनाचे सुरेल गाणे बनवतो
देतो चाल सुःख दुखःची
अन ते जिवनगाणे सजवतो

घालतो जन्माला तोच
मृत्युच्या महामंदीरातही तोच नेतो
संकटे घालतो आयुष्यात अन
त्यांना सामोरे जाण्याचे बळही तोच देतो

घेतो परीक्षा भक्तांची वारंवार
कायदे सगळेच काटेकोरपणे पाळतो
शिकवतो स्वार्थी माणसाला अनेकदा की
कटपुतलीचा खरा सुत्रधार कुणी वेगळाच असतो

जगायचे इथे त्याच्या ईच्छेनुसार
भुमीका वटली की काळाच्या पडद्याआड जायचे
कुठलीही तक्रार करण्याचा मार्गच नसतो
जाणीव नेहमीच ठेवावी माणसाने की
जन्मापासुन मृत्युपर्यंत माणुस
फक्त कटपुतलीच असतो


नेहमीच तुमचाच

ओंकार(ओम)