भेट...

अशीच ति सतत डोळ्यांसमोरे येणारी भेट आपली
तो मंद वाहणारा वारा....
अन ते भुरभुर उडणारे तुझे केस
दुरवर कुठेतरी गाणारा कोकीळ...
अनं तुझे ते हळुच माझ्याकडे पाहाणं
कसं विसरु शकेन मी ते सारं
हम....... सांग ना ?
उभ्या जन्मात ते शक्य नाही
ति मोरपीशी आठवण
वेड्या आठवांची वेडीच साठवण
तुझे हलकेच माझ्या मिठीत येणं
अन हळुवार पापण्यांची कवाडं मिटणं
अनं तु माझ्या मिठीत....
पण मी ...
मी तेंव्हा माझ्यात नव्हतोच
पाहात होतो भेट आपली अगदी दुरवर बसुन
करीत होतो प्रयत्न
ति भेट डोळ्यांत भरुन घेण्याचा ....

नेहमीच तुमचाच,
ओंकार(ओम)