ती...............

त्या रात्री ति चंद्राला निरखुन पाहात होती
आव्हान वाटलं बहुतेक
म्हणुनच कदाचीत काळ्या ढगांचे अस्तर ओढुन घेतलं त्याने
तिच्या थरारत्या ओठांनी आज तोही हळवा झाला होता
दुरवर कुठेतरी गुणगुणणारा पावाही आज आर्त सुर गात होता...
पण का ते कोणास ठाऊक?
आजवर मंद वाहणारा वाराही आज बेभान झाला होता
जणु त्याच्याही मनात विचारांचे वादळ घोंगावत होते
अगदी तिच्या सारखेच....
खिडकीबाहेर रातकिड्यांची किरकिर
रात्रीची खिन्नता अजुनच वाढवत होती...
पण आज त्यांच्याही गाण्याला एक वेगळीच खोली होती
कोणालाही मोजता न येणारी,
गुढ अशीच....
अन मी होतो तसाच स्तितप्रध्न
तिच्या पाठमो-या आकृतीकडे पाहात
ढग दाटुन आले आभाळात
अन ति धावतच गेली अंगणात
वेड्यासारखीच…..
धोधो कोसळणारा पाऊस अंगावर झेलत भिजत होती
नुसतीच आभाळाकडे पाहात
आकाशात सौदामीनीचे रौद्र नृत्य सुरु झालेले
पण ति अजुनही तशीच होती
उभी .... चंद्राकडे पाहत...
पण का ते तिलाच ठाऊक