"फुटपाथ" हेच हिचे विश्व. आणी दारुडा बाप... ह्या मध्ये अडकलेली....
हे आमचे नेहमीचे जिणं
येणा-या जाणा-या प्रत्येकासमोर हात पसरणं...
हे आमचं सालं नेहमीचे सालं जिणं झालयं
काय करणार मी मुंबई सोडुन
माझ्या बानं काही शिल्लक कुठे ठेवलंय
फाटक्या कपड्याच्या आडोश्याने ह्या मुंबईत जगतोय...
फुटपाथवर आहे महाल आमचा
आजचा दिवस तर संपला
आता उद्याची चिंता करतोय....
फुटपाथ वर झोपायची पण आताशा भिती वाटते... कधी कुठली गाडी अंगावर चढेल ह्याचा काही भरोसा नाही
No comments:
Post a Comment