Friday, March 14, 2008

मैफील


सुन्या सुन्या मैफीलीत माझ्या
येऊनी रंगुनी जा
जाताना थोडेसेच सजणे
आसु माझे घेऊन जा

जगण्याचे नवीन ध्येय
मला आज तु देऊन जा
अन मग माझ्या निरर्थक
जिवनाला अर्थ नवा देऊन जा

दोन क्षण हसण्याचे
कारण मला देऊन जा
दुखःतही हसण्याची
कला मला शिकवुन जा

माझ्या कल्पनेच्या पंखांना
नवे बळ देऊन जा
माझ्या ह्या वेड्या कवीतेतील
प्राणच तु बनुन जा

तुझे हासु मला लाभण्याचे
भाग्य मला देऊन जा
बाकी मागणे काही
नाही ग वेडे तुझ्याकडे
फक्त ही कवीता वाचताना
सारे नकळतपणे आठवुन जा

नेहमीच तुमचाच

ओंकार(ओम)

1 comment:

  1. This comment has been removed by a blog administrator.

    ReplyDelete