Sunday, December 28, 2008

चारोळ्यांचे जग.....पुन्हा एकदा


तुझी चाहुल लागताच
मन माझं पिसं होतं
सारं क्षणांत विसरुन जातं
अनं ते फक्त तुझंच होतं

सा-या वातावरणात
कशी भरलेली एक अनोखी धुंदी
भर चांदण्यात न्हात
जशी रंगावी जुगलबंदी

तुझा चेहरा पाहाताच
तो नभीचा चंद्र्मा देखील लाजला
मेघांची काळीमा ओढुन चेह-यावर
बहुतेक कुठेसा जाऊन लपला

आयुष्याच्या प्रत्येक वळणावर
असेल सखे तुझीच साथ
साधारणश्या क्षणांमध्येही
तेंव्हा असेल काही विशेष बात

तुझं माझ्या सोबत असणंच
मनाला एक उभारी देतं
संकटांना सामोरे जाण्याचं
तेच मला बळ देतं

नेहमीच तुमचाच

ओंकार(ओम)

No comments:

Post a Comment