माझी दिवानगी तुच आहेस
पण तुला कदाचीत हे माहीतच नाही
हे जिवन क्षणोक्षणी मला सतावते
मी काय करु ? कुथे जाऊ ?
सांग ना ?
तुझा पत्ताच मला ठाऊक नाही
सांग ना ?
तुझा पत्ताच मला ठाऊक नाही
ठरवले शोधावे तुला पौर्णीमेच्या राती
चमकशील कदाचीत आकाशातील चंद्रासारखी
ठरवले शोधावे तुला अमावस्येच्या रात्री
दिसशील काजव्याप्रमाणे रात्र चमकवताना
पण तु मला कधी सापडलीसच नाही मला
म्हणुनच कदाचीत माझ्या
तुझ्या विषयीच्या भावना तुला कधी समजल्यातच नाही
ठरवले शोधावे तुला समुद्रकिनारी
असशील कदाचीत जलपरीसारखी पाण्याशी खेळताना
ठरवले शोधावे तुला उंच आभाळात
असशील कदाचीत तिथे इंद्रधनुष्यात रंग भरताना
पण उंच आभाळात तुला शोधणे मला कधी जमलेच नाही
काय करु ग आमच्या मुंबईत मोकळे आभाळच कुठे दिसत नाही
नेहमीच तुमचाच
ओंकार(ओम)
No comments:
Post a Comment