‎"नाद"

"नाद"

मज लागलेसे ध्यान।आज त्या कानड्याचे..
मुखी सदा विराजेल।नाम आज सावळ्याचे
विटेवरी राहीलासे उभा।विठु जन्मोजन्मांतरी
तिन्ही जगताचा स्वामी।हात कटीवर धरी

चंद्रभागीयेच्या काठी।जमविला तये मेळा..
माझा विठु तु खुळा। खेळे जन्मोजन्मांतरी
हाती भगवी पताका।वारकरी हो चालती
तु होऊनी सावली।माया दावी तयांवरी

पायी पालखी चालली।मने खुळी ती हर्षली
तुझ्या चरणी अर्पिली।मी ती फुलांसम
वर तापेल वणवा।जरी येईल तो ज्वार
तुझ भेटीस माझे। माये आतुर हे मन

भेट त्वरेने तु जना। बापा संगे रखुमायी..
ज्ञाना मुक्ताही पातली।बघ तुझ्या हो मंदीरी..
संगे तुकोबांचा शोभे।तव कळस हो शिरी
मेळवुनी मेळा ।पांडुरंगा राज्य करी

नाद घुमेल "ओंकार"।संगे टाळ चिपळ्यांचा
पाऊले धरती वाट।तुझ्या सोनीयाच्या पंढरीची
नाही आस रे सोन्याची।वा मज रे माणीकांची..
तुझा हात माथ्यावरी।देवा जन्मभर धरी

ओंकार

"ह.भ.प.अमितानंद सरस्वती" ह्यांनी काही चुका निदर्शनास आणुन दिल्या होत्या...त्यात बदल करुन पुन्हा एकदा सदर कविता पोस्ट करत आहे....

चुकभुल द्यावी...

ओंकार

अश्या फॉरमँटमध्ये मी कधीच काही लिहीलेले नाही...अन हे देखील कसे काय सुचले नाही माहीत...बस कालच मी एक पोस्ट टाकला होता ना की त्याच्या मनात जे काही येते तेच आपण लिहीतो...बहुतेक त्याचेच प्रत्यंतर दिलेय त्याने...

तरीही पहीलाच प्रयत्न असल्याने काहीही अनावधानाने चुकले असल्यास चुकभुल द्यावी....
ओंकार