कोणासाठी? कश्यासाठी...
अजुन किती काळ?
बस झालं यार...खरचं पुरे झालं..
आता सहनच होतं नाही...
तुझा माझा विरह..
कित्तेक दिवस लोटले
तरीही मी आजही तिथेच...
तुझ्या परतण्याची वाट बघत...
उगाचच...ठाऊक आहे
की तुझे परतणे आता अशक्य आहे..
तरीही वेडे मन जुमानत नाही..
सारं काही संपलयं..
हेच समजवायचं मनाला.
अन...पुन्हा नव्या डावाला सुरवात..
एक नवं ध्येय...नवं स्वप्न...
बस आता ठरवलयं..
आयुष्याचे Ctrl. + Alt. + Del
बटन दाबायचे...अन करायचे त्यालाही
Reboot.
ओंकार
kharach reboot hoil ka aayushya tya nantar?
ReplyDelete