Monday, May 16, 2011

साद..प्रतिसाद..

साद..प्रतिसाद..
अन..बरेच काही..
ओळखीचे शब्द...
अनोळखी असुनही...
खुपदा स्वतःचे वाटणारे..
बस यार आणखी 
काय हवंय आयुष्याकडुन ?...स्वतःचा चेहरा
मुखवट्याआड दडवुन..
असाच..
मुकाट्याने जगतोय मी..
तरीही...
उगाच येणा-या जाणा-यांत...
ओळखीचे चेहरे..
मुखवट्यांमागेच शोधतोय
मी..
मुखवटा ...माझी ओळख..
माझे शब्द...एक नाटकी चेहरा..
मनातलं मनातच ठेऊन...
बरेच काही सांगणारा.....
उगाचच....

ओंकार

No comments:

Post a Comment