साद..प्रतिसाद..
अन..बरेच काही..
ओळखीचे शब्द...
अनोळखी असुनही...
खुपदा स्वतःचे वाटणारे..
बस यार आणखी
काय हवंय आयुष्याकडुन ?...स्वतःचा चेहरा
मुखवट्याआड दडवुन..
असाच..
मुकाट्याने जगतोय मी..
तरीही...
उगाच येणा-या जाणा-यांत...
ओळखीचे चेहरे..
मुखवट्यांमागेच शोधतोय
मी..
मुखवटा ...माझी ओळख..
माझे शब्द...एक नाटकी चेहरा..
मनातलं मनातच ठेऊन...
बरेच काही सांगणारा.....
उगाचच....
ओंकार
No comments:
Post a Comment