रात्रीच्या भयाण अंधारात...
तू येतेस...अन मग उरते ती..
रात्रीची चाहुल नकळत
देऊन जाणारी चंद्रकोर.
लाजुन उगाच नभांआड लपणारी...
रात्रीच्या भयाण अंधारात...
तू येतेस...थरथरती वात बनुन..
अन मग भयाण अंधाराचही
अस्तित्व मिटवुन जातेस...
निमीषातच..अन कोणाच्याही नकळतच..
रात्रीच्या भयाण अंधारात...
तू येतेस...माझ्या स्वप्नांत
अन मग त्या खुळ्या स्वप्नांनाही..
कल्पनांचे पंख देऊन जातेस..
उगाच क्षितीजापार तुला शोधण्यासाठी
रात्रीच्या भयाण अंधारात...
तू येतेस...अवचित माझ्या शब्दांत रंगण्यासाठी...
अन मग माझ्य कवितांतला
प्राण बनुन जातेस
उगाचच...माझ्या आठवांत डोकावण्यासाठी
ओंकार
No comments:
Post a Comment