वेदना..त्या मोग-याच्या...
वाळलेल्या पानांसोबत वाळुन गेल्या..
अन...वाळतानाही वहींच्या पानांवर
नकळत..दुःख मागे सांडुन गेल्या
ओंजळीतलं सुख..
कायमच खुणावत राहीलेलं...
अन.मग प्रत्येक शब्दांत कवितांतल्या..
माझं प्रेम भरभरुन वाहीलेलं
खरचं...काळासोबत...आठवणींचा दर्प..
फिक्कट होत जातो...
अन मागे उरतात...त्या...
वाळलेल्या आठवणींची फोलपटं
माझी ओळख...आयुष्यभरासाठी बनतील
माझ्या त्याच अबोल कविता...
त्याच चारोळ्या...सारं काही बोलतील
मी असताना...मी नसताना...
ओंकार
too good ... mala khup khup khup avadali hi kavita ... thanks :)
ReplyDelete