पण आज…..
आज त्याच्या सुरांत वेगळाच दर्द होता
देव जाणे काय झाले होते ?
मी पुन्हा शोधण्याचा प्रयत्न केला
निघालो त्या नादाच्या दिशेने
पाउले झपाझप टाकत
अचानक तो सुर छेडणे बंद केले त्याने
सारा नुर पालटला होता
का बंद केलं त्याने?
समजतचं नव्हते
शेवटी तो जिथे बसला होता….. तिथे पोहोचलोच
तोच नदीचा काठ अन
तोच काळाकभिन्न दगड
त्यावर एक कागद ठेवला होता
अन त्यावर त्याची बासरी
तो कुठेच दिसत नव्हता आसपास
मी कागद उचलत ती बासरी सावरुन ठेवली
कागद हातात घेउन वाचु लागलो
जास्त काही लिहीले नव्हते
बस.. इतकेच की
जन्मोजन्मी साथ देण्याची वचने घेऊन
आपण सात फेरे घेतले
पण तु माझी साथ सोडलीस
आजवर केवळ तुला आवडायचे
म्हणुन इथे बसुन पावा वाजवायचो
केवळ …..केवळ वेड्या आशेवर की
तु कुठुन तरी ऐकत असशील
त्याच काठावर,
जिथे तु नेहमीच मला भेटायचीस
मला बिलगुन तासंतास,
माझ्या पाव्याच्या नादात
सर्व भान विसरुन गुंग होउन जायचीस
पण आता…..
तुझ्याशिवाय जगणे अशक्य झालेय
तेंव्हा येतोय मी
तुला भेटण्यासाठी...
Contd.....
No comments:
Post a Comment