Sunday, October 16, 2011

दांभीक "मी"

सदा मुखी ठेऊनी रामनाम...
भोग आजन्म मी भोगीला..
आजन्म बैरागत्व लेवुनी..
जन्म फक्त मागे मी सारीला.

नसे थारा किंचीतस मनास..
मनात नाना विकारांचा पाढा.
परी येता जाता जनांस देई..
व्यर्थ विचारांचा फुका काढा

मोह माया..होता भाग..
खुळ्या मनांचा खेळ सारा.
दुनीयेच्या समोर मात्र..
टाळ चिपळ्यांचा फक्त पसारा

लेवुनी भगवी वस्त्रे आज मी..
लेपुनी शेंदुर माथ्यावरी.
आज पुन्हा मीच उभा राहीलो..
दांभीक "मी"ची फक्त सुरु राहील वारी.

ओंकार

No comments:

Post a Comment