तुझ्या असण्या-नसण्याचे आभास
सखे रोजच होऊ लागलेत
कसं काय सांगु मी तुला आता
माझे श्वासच सरु लागलेत
श्वास लवकर सरतील की?
तुझा ध्यास लवकर सरेल
तुझी पाठ फिरेल तेंव्हा
कदाचीत उरांत श्वासच नसेल
हसशील कदाचित माझ्या नसण्यावर
की...उगाच तळहातांआडुन रडशील..
सांग ना मी नसेन समजवायला तेंव्हा
तु जगण्यासाठी काय करशील...
ओंकार
khup khup chan
ReplyDelete