एकच चाफ्याचं फुल..
एक तोच गुलाब...
अन तुझ्या ओठांचा ठसा..
अजुनही तसाच..
माझ्या कवितांच्या वहीवर.प्रत्येक पानांत..
तुझी नवीन आठवण..
चुकार हळव्या क्षणांची..
एक
अबोल बोलकी साठवण..
थरथरते श्वास..अन
बाकी बरचं काही...
अनुत्तरीत..
तुझ्याच सारखं
तुझा तो,नेहमीचा अट्टहास..
स्वप्नांना नव्याने घडवण्याचा..
अन माझा तो प्रयास..
झालेलं...
सारं काही विसरण्याचा..
आणखी काहीच नकोय ग..
बस...तु जग...अन..
मलाही जगुदे..
काही क्षणांपुरते..
स्वतःसाठी...
ओंकार
No comments:
Post a Comment