Friday, December 23, 2011

तुझ्या पाऊलखुणा

जुनेच गित ते मिलनाचे..
आज मी का गात होतो..
तुझ्या पाऊलखुणा वाटांवरच्या
कवितांत माझ्या मी टिपत होतो..

हसत होतो...जगत होतो..
झुरत होतो...ओघळत होतो..
तुझ्या आठवांत मी कित्तेकदा...
पाऊस बनुन कोसळत होतो...

सजल्या रातीत पुनवेच्या त्या
नभीचा चंद्रमा माझाच मी होतो..
इतके सारे असुनही कश्यास..
एका नेत्रकटाक्षाने घायाळ होतो..

ओंकार

No comments:

Post a Comment