मी न सांगताच..बरेचसं
तिला बरेचदा कळत होतं
बहुदा माझ्या कवितांत ..
तिचं माझं मन एकांतात
एकमेकांशी बोलत होतं
शब्द कधीचेच जुळले होते..
हेवेदावे पाठीमागेच सरले होते..
प्रेम अन प्रेम बस काय ते..
कवितांमध्ये आजकाल उरले होते
ती आली आयुष्यात अन..
सारं काही बदलुन गेले..
श्वासांचे गणीत देखील माझे..
काही क्षणांपुरते चुकुन गेलं
आजकाल उरलाय..फक्त
दोन मनांचा अनामिक बंध..
अन प्रत्येक कवितेंत माझ्या..
तिनं माळलेल्या
गज-याचा दरवळता गंध
ओंकार
No comments:
Post a Comment