Thursday, December 23, 2010

जगणं आता प्राक्तनी आलंय

मला तुझी सोबत नको
बाकी काही नको...
बस...
एक जाणीव देऊन जा .....
तुझी आठवण म्हणुन...
तु असशील सोबत....
खोल मनात...
नेहमीच्या चौकडीतल्या...
त्या जगण्याचा,
आता मनस्वी कंटाळा आलाय ..
पण...काय करु?...
आपली....सुत्रे...
त्या कटपुतलीवाल्याच्या हातात...
अन आपण ....
त्या कटपुतलीसारखेच....
बस...
कश्याबद्दल विरोध करायचा नाही...
दाद मागायची नाही....
बस....
जगत राहायचे
त्या तळहातांवरच्या
उभ्या आडव्या रेषांप्रमणे...
बस...
असचं जगणं नशीबी आलायं..

ओंकार

1 comment:

  1. manapasun avadali ...
    its very true :(
    नेहमीच्या चौकडीतल्या... त्या जगण्याचा, आता मनस्वी कंटाळा आलाय .. पण...काय करु?... आपली....सुत्रे... त्या कटपुतलीवाल्याच्या हातात... अन आपण ....त्या कटपुतलीसारखेच....बस... कश्याबद्दल विरोध करायचा नाही... दाद मागायची नाही....बस.... जगत राहायचे त्या तळहातांवरच्या उभ्या आडव्या रेषांप्रमणे...बस...असचं जगणं नशीबी आलायं..

    ReplyDelete