Friday, March 25, 2011

सखी

येशील सये कवेत तेंव्हा
कळेल तुला गुज मनी ह्या लपलेलं..
शब्दांत करुनही व्यक्त कित्तेकदा..
खोल मनांत लपलेलं..

तुझ्या आश्वासक मिठीची
साथ सये जेंव्हा लाभेल..
खोल उरातील वादळालाही...
सागराची ती शांतता लाभेल...

तुझ्या -हुदयाच्या प्रत्येक ठोक्यावर,
सये माझेचं नावं असेल...
एकांतात शोधुन बघ कधीतरी...
कोणीच नसले समोर तरी मीच दिसेन... मीच दिसेन...

पुसटसे होणारे...अंतर दोघांमधले...
क्षणाक्षणाने मिटत जाईल...
तु बिलगशील मला अशी की...
त्या क्षणाचेही सोनं होईल....

ओंकार

1 comment: