कहाणी

ओरबाडलेला मुखवटा...
तुझ्याच आठवांचा...
कितीकाळ चालवायचा....
हा व्यर्थ प्रयत्न सावरायचा
कितीतरी वेळा....
ठरवले...सांगायचे...की 
तु मला आवडतेस...
पण कधी जमलेच नाही...
वेळ चुकली...संधी हुकली...
बाकी..आपली कहाणी...
कधी जमलीच नाही.
तो विधाताही मला काल साथ देत होता
माझी कहाणी ऐकताना....
टिपं गाळत होता...
कोणीतरी बोलले की,
पाऊस धोधो कोसळला...काल...
पण त्या खुळ्याला काय ठाऊक ते सारं ऐकुन
चंद्र काल रडत होता..

ओंकार