थरतरते ओठ...
माझं नाव घेणारे...
अनं हातांचे बंध जखडुन ठेवणारे...
अशीच असशील ना?
एक प्रश्न विचारला तर,
उत्तर त्याचे देशील ना?
मी जवळ असताना,
अबोल तु असशील ना?
मी दुर गेलो की,
स्वतःवरच चिडशील न?
बोल अगदी अशीच असशील ना?
माझ्या सारखी तुही,
स्वप्ने खुळी रंगवत असशील ना?
त्या स्वप्नात आसवांत भिजवुन,
रंग भरत असशील ना?
सांग ना अशीच असशील ना?
थोडीशी हळवी...थोडीशी खुळी...
अगदी एखादया परीसारखी हसशील ना?
सांग ना अगदी अशीच असशिल ना?
सांग ना अगदी अशीच असशिल ना?
ओंकार
No comments:
Post a Comment