शल्य रुतवुन काळजात...
आसवांत वाहीलेलं....
व्यक्त करुनही शब्दांत....
अव्यक्तच राहीलेलं...
नातं शब्दांशीच असं जोडलेलं...
असच बरचं काही...
लोकं म्हणतात....
माणसं प्रेमात पडली की,
कविता करतात...
कधीच पटलं नाही...
कविता म्हणजे फक्त प्रेम नव्हे
कविता..म्हणजे भावना...
कविता..म्हणजे अवचीत ओठांत..
खुललेलं हास्य..
कविता..म्हणजे नकळत ओघळलेला...
तो थेंब...
काहीसं कुंपणाआड दडवलेलं..
काहीसं मुक्त पणे उधळलेलं.
प्रत्येक मन रंगलेल...
शब्दांमध्येच.....
प्रत्येकाच्या भावना...व्यक्त होतात...
काही रंगीत काचा....तडकलेल्या..
शब्दांमध्ये जुळुन येतात...
बंध जुळतात...बंधने तुटतात...
कवितांमध्येच....
"मनातील कविता"...
मनात जपलेली...वाढलेली...
एक आठवण...एक साठवण....
ओंकार
No comments:
Post a Comment