आज भेटायचा प्लँन होता...
सेलीब्रेट करायचा होता..
आमच्या आयुष्यातला..हा दिवस...
बस...ती अन मी...
साक्षीला...तो मावळतीचा....सुर्य.
अन फेसाळलेला समुद्र...
माझ्या मिठीत ती...
तिच्या -हुदयाची स्पंदन...
मंद आवाज करत..
माझेच नाव घेतायत...
सारं काही विसरुन ती,
माझ्या मिठीत हरवलेली....
माझीच होऊन.....
अन मी...तीच्या त्या
गही-या बोलक्या डोळ्यांत हरवलेला....
तितक्यात...
आवाज येतो...बाजुनं...
ए भाय...देना...
जोडी सलामत रखे....
उपरवाला....
दे ना जल्दी....
नही तो हम इधरीच खडा रहेंगे.....
#$#@%@%#%^^$
नेहमीची कटकट साली....
मी नाखुषीनेच खिशात हात घालतो....
जे काही हाताला लागते..
ते काढुन हातावर ठेवतो...
पुन्हा आवाज येतो...
बस...इतनाईच...?
कंजुष....
कोणीतरी ओरडले...
भागो..
पोलीस की गाडी आयी...
सगळेच धावले....
त्याच गर्दीत मी अन तीही....
एकमेकांचा हात नाही सुटणार,
ह्याची काळजी घेत...
खरं बोललय कोणीतरी...
मुंबईत प्रेमाला काही किंमतच नाही...
ह्या मुंबईत तिच्यासोबत..
दोन क्षण निवांत बसायलाही
जागा नाही...
ओंकार
No comments:
Post a Comment