दार नाही...
आम्हा कोणाचाही,
आधार नाही...
अवघे विश्वची..
आमुचे घर...
अन चहुदिशा...भिंती..
आहे छत त्या,
निळ्या नभांचे..
अन.....
भगवंताशी नाती...
बस...
आम्ही बैरागी...
विराण विराणी...
आयुष्य आमचे...
बस न कसली चिंता..
चिंता म्हणजे आणखी काय...
शेवटी धगधगती चिता...
चिंता आणी चिते मध्ये
अंतर एका टिंबाचे...
आम्ही बैरागी
जपतो मुखी...
नाम त्या खुळ्या,
सावळ्याचे...
त्या खुळ्या सावळ्याचे...
ओंकार
No comments:
Post a Comment