उगाच

उगाच....
काहीही लिहायचं..
असच मनात साचलेलं..
त्या तुझ्या जुन्या आठवांवर,
आताशा...सरल्या वेळेचं
शेवाळं वाढलेलं...
डोळ्यांतील स्वप्ने..
अलगद मनावर कोरलेली...
त्या मनाच्या शिल्पांत,
घट्ट कोंदणीत जडवलेली...
तीच स्वप्ने बंध तोडुन...
त्या शिल्पांच्या डोळ्यांतुन,
अलगद ओघळलेली.....
त्या मुक्त आसवांचा,
मनात पुन्हा पुर आलाय..
डुंदका आता कुठवर दाबु...लपवु...
आता भरुन उर आलाय...
विचार करायला लावतेस,
तु आजही तुझ्या नसण्याचा...
अन क्षणभर
मलाच पडतो विसर
माझ्या अस्तित्वात असण्याचा...

ओंकार