डोळ्यातले भाव मी वाचले होते..
म्हणुनच तर कदाचीत,,
माझ्या डोळ्यातल्या आसवांना...
मी डोळ्यातच दाबले होते...
हात सुटला...
अन मनाचा बांधही फुटला...
प्रेम सारं ओसरुन गेलं...
तुझ्या विरहाचं दुःख...
माझ्या आसवांत....
सहजपणे विरघळुन गेलं
एक वचन...मी तुला दिलेलं..
एक वचन...तु मला दिलेलं..
मी ते माझ्या प्राणाहुन अधीक जपलेलं..
अन तु...
ते बिनदिक्कत पणे मोडलेलं
ओठांच्या ऐवजी...तो हुंदका..
बरेच काही बोलुन गेला..
तुझ्या माझ्या नात्यातल्या...
त्या ठिसुळ क्षणांना
अजुन अधोरेखीत करुन गेला....
प्रेम तर कायमच होतं...
नी राहीलही निरंतर..
बस....कोणावर?
अन वाढलेलं...
दोन मनांतल अंतर...
ओंकार
too good omya ................ kharach mast kavita karatos re hrudaysparshi :)
ReplyDelete