Monday, September 19, 2011

"अर्थ"



चुकलो मी बोलणारे.
स्वतःच चुकले होते..
आरोप करणारे ते..
शब्दच थकले होते

निस्तेज भावनांचा..
फक्त आज पसारा
थोडासा बोचणारा..
सखे तो पहाटवारा

जगेन मी अवश्य...
सोबत तुझीच याद..
परतेनही मी नव्याने
जर देशील सये साद

थोडीशी चुकलेली तु..
थोडासा चुकलेला मी..
थोडीशी बावरलेली तु.
थोडासाच सावरलेला मी..

कधी नव्हे ते त्या दोन
समांतर रेषांना किनारा मिळाला
जाऊदे ना..हरवलेला अर्थ
दोघांचाही त्याक्षणी दोघांना मिळाला

ओंकार

No comments:

Post a Comment