भेटत नाहीस रोज तु
मनास हीच खंत आहे...
माहीत आहे लवकरच
ह्या विरहाचा अंत आहे
ओढ तर आजन्मच राहील..
तुझ्या माझ्या नात्याची..
भावबंधात कायमच राहील..
गोडी तुझ्या कातर शब्दांची
ओंजळीत साठवुदे मला..
साजरे नभीचे ते चंद्रबिंब
होऊदे बेभान पुन्हा एकदा..
पाहाता रुप तुझे मी दंग
आस तुझ्या मिलनाची..
खुणावत आजन्म मनाशी..
लाजेल चांदणीही नव्याने
करिता तुलना तव नयनांशी
कौतुक करता तुझे..
लाजेल हरएक चांदणी..
ओठांत गुणगणेल तो
चंद्रमा तुझीच गाणी..
बघ दाटुनी आले मेघ.
पुन्हा तुझ्या आठवांत
येशील न सये भेटाया..
सायंकाळी संधीप्रकाशात
ओंकार
No comments:
Post a Comment