मी ह्या नश्वर अश्या संसाराचा..
त्याच क्षणी घोटला गेला गळा
त्या एका उमललेल्या फुलाचा..
नक्की चुक कोणाची? कोण सांगेल..
माझी...त्याची...का त्या फुलाची..
खुडण्याचे पातक आयुष्यभर कवटाळुन
आजन्मच जगत राहायचे? अन का?
एका क्षणांत चेह-यावरचे हासु...
अश्रुंत निमुटपणे भिजुन गेले...
अन आजन्म आता बस..तुझ्या
आठवांत जगणे नशीबी आले.
ओंकार
No comments:
Post a Comment