मशाली..

त्या पेटत्या मशाली.. उरात
मनात खदखदत्या तप्त ज्वाळा..
अन खुण म्हणुन लकेर सांडणारा
पाठीमागे तो धुर फक्त काळा

अंतरी दाबुन ठेवलेला वणवा..
आज वाट शोधतोय मुक्त होण्याची..
त्या नभांनाही हवीय संधी..
एकदा मनाप्रमाणे गडगडण्याची...

प्रत्येक वादळाच्याच मनात
एक वादळ उमटलेलं..
प्रत्येक फे-यात त्यानं..
स्वतःच अस्तित्व संपवलेलं

गोलाकार रिंगणाची ओळ..
अन आयुष्याचा व्यास.
प्रत्येकालाच खुणावतो..
तो भिंगरीचा वेडसर भास

ओंकार