अनाम बंध

काल रात्रीचा तुझा भास..
खरचं खुप खास होता..
माझ्यासोबत तु असल्याचा
तो हुरहुरता आभास होता..


तुला कायमच पाहीलेय मी..
चांदण्या पदरावर लेवताना..
त्या अखंड अव्याहत पावसांत
अगदी चिंब होऊन भिजताना..


नकळतच तुझ्या ओढणारी..
सखे प्रित तुझी नी माझी..
सांग न जुळेल का सखे 
कधी कहाणी तुझी माझी


समोर येशील जेंव्हा माझ्या..
सांग ना? मी तुला ओळखु शकेन?
की तुझ्या असण्यानसण्याच्या प्रश्नांत
मी  तेंव्हा पुन्ह नव्याने गुंतेन?


येशील ना... सखे भेटायला..
तेंव्हा बस ..एवढेच कर..
तुझ्या माझ्यातल्या ह्या
अनाम बंधास थोड घट्ट कर..


ओंकार