काही वाती कारणाशिवाय विझलेल्या...
काही वाटा अवचीत निजलेल्या...
काही कवीता ....अर्धवट सोडलेल्या...
नावाशिवाय...
अन तुझ्या आठवांत...
पापण्या भिजलेल्या ..
सगळेच झुरतात...
मनातल्या मनात..
सगळेच रडतात
डोळ्यांतल्या डोळ्यांत...
बस...फरक इतकाच..
की कुठे शब्द बरसतात...
तर कुठे पापण्यांआडुन पाणी
तुला पाठमोरं पाहायचं कधी
मला जमलेच नाही...
निरोप घेताना तुझा..
डोळ्यांमधले अश्रु कधीच थांबले नाहीत.
श्वासही माझे मी तिच्याच नावे केले...
तिच्यासाठी..आकाशातले तारे मी वेचले...
शब्द शब्द जोडुन माझे हक्काचे विश्व निर्मीले...
तिनं...
तिनं काहीच नाही केलं ...
बस....माझ्या जगातुन एक नवचैतन्य चोरुन नेले
ओंकार
सगळेच झुरतात...
ReplyDeleteमनातल्या मनात..
सगळेच रडतात
डोळ्यांतल्या डोळ्यांत...
बस...फरक इतकाच..
की कुठे शब्द बरसतात...
तर कुठे पापण्यांआडुन पाणी
Nice & Universal truth
chhan ahe avadali kavita
ReplyDelete