सगळेच तांदळासारखे.. धुतलेले.
ज्याच्या त्याच्या हातावारच्या रेषात....
सारेच असेच गुंतलेले..
म्हणतात ..
हातीच्या रेषा नाती जोततात..
मग तुझ्या माझ्या रेषा
जुळत नव्हत्या बहुतेक..
काही शब्द....
अनामीक हुरहुर....
मनात देऊन जातात..
अन काही......
अंतरीचा वेध घेऊन जातात..
नशीब...रेषा...नाती..
सारं काही झुट..
बस सगळेच खेळ..मनाचे...
नेहमीच ..
आज मनातला गोंधळ मांडायला..
शब्द साथच देत नाहीयत..
नुसता गोधळ उडालाय मनात..
भावनांचा...विचारांचा...
नुसता चिखल...
तु...
ठरवलेस...मला शुन्य...
अन गाळुन गेलीस...
सहजपणे...आयुष्यातुन.
पण शुन्य...कधीच वजा होत..नाही...
बेरीज ...भागाकार...
गुणाकार ...वजाबाकी..
काही केलेसं तरी बघ..
आहे शुन्य बाकी तो बाकी.
एक प्रश्न...
अजुन अनुत्तरीत...
कोणावर प्रेम..
माझ्यावर...की त्या
नाटकी...मुखवट्यावर.....
बाकी....
सारेच शुन्य....
असुनही नसल्यासारखे..
काही प्रश्न अनुत्तरीत राहीलेलेच बरे...
नाहीतर...नुसता त्रास होतो..
कारण...त्याच्यापायी....
पुन्हा तु जवळ असल्याचा भास होतो..
ओंकार
No comments:
Post a Comment