Thursday, October 7, 2010

चारोळ्यांचे जग.....

तुझ्यासाठी माझं झुरण...
जसं वा-यावर अलगद मोरपीसाचे उडणं.
अन मला पाहाताच तुझं ते डोळ्यांची कवाडं उघडणं...
अन डोळ्यांच्या कोप-यात ते नेहमीचं निरागस लाजणं
____________________________________________________________________

तुझा एक कटाक्ष मला वेडा करुन जातो...
तुझा आवाज माझ्या कानात सतत गुंजत राहातो..
हे नक्की आहे तरी काय...
प्रेम म्हणजे ते हेच असावं बहुतेक..

नाहीतर बाकी राहीलेय तरी काय?
___________________________________________________________________

थरथरत्या ओठांनी
तु अलवार माझे नाव घेशील?
डोळ्यांवर आलेली बट
अलगद बोटांनी सावरशील?
हलकेच लाजशील.....
मनापासुन हसशील...

सांग ना? मला वेडं करायला

अजुन

काय काय करशील?
___________________________________________________________________

जगु दया जगु दया म्हणत
जो तो जगत असतो,,
दुख-या काळजात बोचरं शल्य घेऊन
जो तो फक्त कण्हत असतो..
ह्या अंधारलेल्या दुनीयेत.
फडफडता दिवा घेऊन काळजात

जोतो जिवाचा जिवलग शोधत असतो.
__________________________________________________________________

श्वास ही तुझेच.. प्रेम ही तुझेच...
सारं काही तुझेच आहे
श्वासांपायी अनं प्रेमापायी धडाडणारं
-हुदयच वेडे तुझे आहे
___________________________________________________________________

श्वास महत्वाचे की प्रेम आयुष्यात...
कोणीतरी सांगेल का मला?....
दोहोंपैकी कोणाचे मोल अधिक
कोणी समजावेल का मला?
___________________________________________________________________

पाऊले थकली... मार्गही सरला 
सारे मागे पडले होते....

रस्ता एक होता आपला तरी
ध्येय भिन्न झाले होते...

अनोळखी होऊन गेलो होतो आपण 
आज इथल्या गर्दीत हरवुन...

शब्दही आज अपुरे पडतायत..
आपल्या नात्याचे अनुभव त्यांत मांडुन...
___________________________________________________________________

सुकलेले अश्रु..... वाळलेले गुलाब...
तुटलेला तारा... अन जाळीच पिंपळपान
कोणीतरी विचारले ह्यात कॉमन काय...
मी बोललो "तु"

कारण ह्या सगळ्यात आधी तु होतीस...
तुझ्यापायी डोळ्यातले अश्रु आज सुकले...
तु दिलेले गुलाबाचे फुल आज वाळले....
तुझ्यापायी कोसळला तो तारा आभाळाच्या कोंदणीतुन...
अन पिंपळपान तुझ्या आठवांत आज जाळीचे झाले

No comments:

Post a Comment