गालावरची खळी...बहुरन जाते..
बट ओघळती गालवरची सावरतेस अलगद
नी काळी जादु डोळ्यांनी करुन जातेस
तुझ्यापासुन दुर जाण्याचा प्रश्नच कुठे आला..
आजवर सावलीला दुर कोणी करु शकलाय का?
श्वास आहेस माझ्या शरीरातला
त्याला दुर लोटुन कोणी जगु शकलाय का?
तुझी साथ मिळाली तर
सा-या जगाविरुध्द लढेन मी..
तुझ्या ओंजळीत चांदण्यांची
सारी दौलत लुटवेन मी
तो हात नेहमीचा ओळखीचा..
कायम राहील ना ?
दुःख आहे आयुष्यात माझ्या
तरीही तु साथ देशील ना?
ठाऊक होते.की तु मुददाम नाटक करतेयस..
पण कुठेतरी मनात तुही मलाच शोधतेयस...
आपलं नातं आहेच असे...
दुर असुनही जवळ आणणारं
मी असेनच सोबत तुझ्या
भांगातलं सौभाग्यलेणं बनुन..
हात हलताच गुंजणारा
तो हातातील चुडा बनुन
शरीर माझं
आत्मा तु,,
धडाडणारं -हुदय माझे..
अन श्वास सखे तु..
ओंकार
No comments:
Post a Comment