सारं काही आठवले..
भर अंधारातही त्या
सौदामिनीच्या आगमनाने...
सारं आभाळ न्हाऊन निघावं
अगदीतसं...
कसलीच चिंता करायची नाही...
असं लाख वेळा मनाला
सांगीतलं...पण
पुन्हा एकदा माझ्या मनाने...
साफ मला फसवलं..
असीम वेदना....मनीच्या यातना...
बोलक्या नकळत होऊन गेल्या...
लेवुन रंग..आसवांचे....
डोळ्यांमधुन निसटुन गेल्या....
अणी मग शिल्लक राहीलेला...मी
"शुन्य"
कसलीही किंमत नसणारा...
भावनांशिवाय.....
ओंकार
No comments:
Post a Comment