उठे का मनात?..
बंध तोडुन नभीचे
चंद्र आला अंगणात...
पारीजात रुसला..
अंथरुन तुझ्या पायाखाली..
त्या कधीच न दिसला..
उमटलेला तो घाव
प्रत्येक पावलांत..
मिटुन पाकळ्या घेई..
कवेत मजला रातराणी..
मनातली माझ्या कविता
भिजली आज दवांत.
होतो...स्पष्ठ दिसणारा...
गाव तो माझा
प्रत्येक पावलांत...
ओंकार
No comments:
Post a Comment