वाटलं...होतं....
आलेलं...वादळ निघुन गेलं...
पणं....
आता डोळ्यासमोर दिसतात...
त्या वादळात
अस्तित्व हरवलेल्या वाटा....
काही मोडकी झाडं..
अन चिमणा-चिमणीचा मोडका संसार....
एका क्षणांत इतकं...
काही बदलेल....
कधीचं वाटलं..नव्हत....
त्या वाट चुकलेल्या पांथीकाने...
पटकनं विचारलं...
ह्या वादळात तुझं काय गेलं...
मी इतकेच बोललो....
ह्या दगडाला....त्या वादळानं...
फक्त मुकं केलं.....
सारं काही सोसायला....
बघायला....
काहीच न बोलता...
ओंकार
No comments:
Post a Comment