चांदण्यात तुला शोधतो...
वाटांवरी भटकतो..
सखे तुझ्या....
तुझ्या आठवणींना भिजवतो
अन अलगद ठेवुन देतो...
त्या माझ्या कवितांच्या वहीत...
थोडेसे जाळी बनण्यासाठी...
तव स्पर्शाने...बहरतो..मी ...
अन लोक बोलतात कविता करतो..
अग वेडे माझ्या त्या शब्दांत मी
तुझ्या अदा सांगत असतो...
ठाऊक आहे मला की
आजही शब्द तुझे कातर होतात
माझ्या मिठीत हरवताना...
अन तुही भासतेस एखद्या परीवानी...
स्वताःशीच बोलकी होताना
ओंकार
No comments:
Post a Comment