पापण्या अलगद मिटत...
माझ्याकडे पाहावं..
अन मी माझं सर्वस्व विररुन..
तीच्या डोळ्यात हरवुन जावं.
तुझं सौदर्य....
आता अजुन किती वर्णन करावं...
भर रात्री चांदण्यात न्हाऊन
शुभ्रवर्णी झालेली तु..
अन मी...तसाच...
उगाच तुझ्याकडे बघणारा..
त्या तडकलेल्या..
प्रत्येक तुकडयात आरश्याच्या.
पुन्हा तुझेच प्रतिबिंब..
इंद्रधनुही जणु....भिक्षुक होऊन
मागेल तुझ्यापाशी रंग..
ओंकार
No comments:
Post a Comment