मी क्षणीक आसवांना पुरले..
अन पुन्हा झालो...
कफल्लक...
तुझ्या त्याच वाटेवर...
मी कोण? कुठला?
बस...हाच यक्षप्रश्न...
कायम सतावणारा..
ओळख माझी धुसर...
उगाच काहीही.....लिहीणारा...
त्या जिर्ण पानांची
मुक्त सळसळ..
अन उगाचच...
व्यक्त होणारी मनीची..हळहळ..
सा-या तुझ्याच...
अस्तित्वाच्या खुणा..
काही हव्याश्या ...काही नकोश्या..
ओंकार
No comments:
Post a Comment