फसवी अंतरे..

कधीकधी अंतरे...
अशी फसवी असतात...
कवेतल्या क्षितीजाला...
दुर घेऊन जातात..
अन कधी...
क्षितीजापारची...मनं..
नकळत जुळुन जातात..
वाट चुकलेल्या वाटा..
आताशा...
उगाच वळसा घेतात..
अन त्या भळभळुन
वाहाणा-या जखमा..
एक पुसट उसासा
भरुन घेतात..

ओंकार